Dag 14. Donderdag. 9 januari.

Het is nog wat schemerig als ik aan mijn wandeling begin. Op sommige stukjes is het wel wat glad. Ik wandel via Verzetswijk aan de kant van het bos, de Hoge Vaart over. Om gelijk weer met de trap naar beneden te gaan, viaduct onderdoor naar Tussen de Vaarten Noord.

Alle wijken in Almere Stad eindigen op -wijk. Zo is er Muziekwijk, Filmwijk, Parkwijk, Literatuurwijk. Stedenwijk . De reden dat Tussen de Vaarten als enige in Almere Stad niet op -wijk eindigt ligt vermoedelijk in het feit dat het dan Schilderswijk geheten zou hebben. Alle straatnamen in Tussen de Vaarten zijn namelijk vernoemd naar schilders.

Het pad dat ik ga volgen is gelijk om links af te gaan. Ik kijk op het stratennaambordje: Pieter Hooghstraat. Gelijk vraag ik me af wie die Pieter de Hoogh eigenlijk was?

Pieter de Hooch was geboren op 20 november 1629. Hij was een Nederlandse Kunstschilder. Zijn naam wordt ook wel geschreven als: Pieter de Hoogh, Pieter de Hooghe, Pieter Hendricksz de Hooch.

De Hoogh was de eerste die het motief van doorkijkjes op de binnenplaatsen van grachtenpanden introduceerde. Pieter en Johannes Vermeer worden vaak in één adem genoemd. Toch is er een verschil. De schilderijen van de Hoogh zijn altijd met een doorkijk naar buiten. Vermeer beperkt tot een raam waardoor het licht naar binnen valt. Na een klein stukje kunstgeschiedenis ga ik verder met mijn wandeling.

Ik kom niet verder, want gelijk als ik een stap wil doen zie ik het Musketierveld. Het speelveld ligt in de wijk Tussen de Vaarten aan de Pieter de Hooghsstraat. Waarom is dit speelveld zo belangrijk?

De Roefelraad is de kindergemeenteraad van Almere. Het was hun wens dat deze speelplek er zou komen. Eén plek waar kinderen met en zonder beperking samen kunnen spelen. Een plek waar álle kinderen musketiers kunnen zijn.

Weer een paar stappen verder zie ik: ”Het Kan!” Creatief talent. Dit is een werk en leerplek voor mensen met een verstandelijke beperking.

Daarna wandel ik wel eventjes door tot aan de eind van de straat. Het gebouw heet daar Perspectief. Eventjes blijf ik staan om naar de stijl te kijken van het gebouw. Mijn pad vervolgd richting het spoor die langs de Tussenring ligt. Ik wandel nog wat door tot ik 5 km bij elkaar hebt gewandeld.