Dag 124. Woensdag 30 April. Vandaag is het warm weer, gewandeld vanaf het startpunt naar Parkwijk, Filmwijk. Door de warmte ga ik langs het water lopen. Als ik naar de Hoge Vaart wandel, zie ik meerdere ganzen met jongen, in verschillende grootte. Ik word daar afgeleid door meerdere ganzen families. De Nijlgans heeft ook jongen. Vaak overleven niet alle jongeren. Er liggen vele vijanden op de loer.

Ik wandel naar de eerste brug die ik bij Parkwijk tegen kom en ga daar met de trap naar boven. Als ik boven sta verander ik mijn pad, ga weer naar beneden om bij de volgende brug naar boven te gaan. Soms gaat je pad anders dan je in jouw gedachten hebt. Bijv. wordt je afgeleid, andere keuzes of andere ideeën die op jouw pad komen. Het maakt niet uit hoe je jouw pad bewandel. Deze keuze doe je dan in het “Nu”. Je bewonderd alles wat je tegen komt. Alles staat zo mooi in de bloei. Ik geniet van mijn uitzicht en het opkomende zonnetje.

Nadat ik de brug afgelopen ben, loop ik een tussen weg door. Daarna het plantsoen over, richting de Bosbessenstraat naar de Frambozenstraat. Om daar de busbaan over te gaan. Op de hoek zie je de Christelijke basisschool “De Kraanvogel”

In Japan staat de witte Kraanvogel symbool, voor een lang leven, hoop voor de toekomst, geluk, wijsheid en vrede. Vergelijkbaar met de witte Vredesduif. De naam van de school is gebaseerd op het boek “SADAKO”. Een verhaal over een Japans meisje met haar boodschap van Vrede en Hoop vanuit het naoorlogse Hiroshima. “I will write PEACE on your wings and you will fly all over the world. (Sadako Sasakie 1955)

Ik vervolg mijn pad richting de Mandarijnen straat, langs het water. Ik zie daar kastanjebomen in de bloei, aparte stammen van de bomen, een mooie blauwe lucht. Aan de andere kant mooie strepen in de lucht van de vliegtuigen. Terwijl ik daar een foto aan het maken was, hoorde ik geroep achter mij. Er kwam een hele mooie kat met blauwe ogen naar mij toe. Deze kat reageerde alleen op mij. Andere mensen negeerde hij. Dit gebeurd mij vaak, ik blijf het apart vinden.

Mijn wandeling loopt richting de Schietwilgsingel. Daar hebben de huizen leuke dingetjes aan hun muren. Het lijkt een beetje of je in Griekenland bent. Ik loop naar de Haagbeuk weg, richting de Watercipresstraat, Parkwijklaan. Bij elkaar: 4.5 km.