Dag 144. Dinsdag 20 mei. Startpunt Haagbeukweg en ik wandel onder het spoor door, richting de rotonde naar Radio Oranjelaan. Bij de laatste straat rechts ga ik de Willem Gertenbachstraat in.

Wie was W.Gertenbach? Willem Gertenbach was geboren in Zandvoort op 14 maart 1904. Het was 83 jaar geleden dat Wim Gertenbach op de Leusderheide door de Nazi’s wordt gefusilleerd, op 5 februari 1942. Leeftijd pas 38 jaar.

Gertenbach was getrouwd en vader van drie jonge kinderen. Hij is drukker van de Zandvoortse Courant, maar sinds half november 1941 ook van Het Parool, de (illegale) verzetskrant. Er worden per oplage 7.000 á 8.000 exemplaren gedrukt en verspreid. Een riskante onderneming in een tijd dat de Duitsers bepalen wélke kranten er mogen worden gelezen in ons land en wat daar in staat.

Het is dus gewaagd van journalist en drukker Gertenbach om het vrije woord te omarmen. Maar ja, hij is nu eenmaal diep overtuigd van het belang ervan. De leiding van Het Parool was Gertenbach op het spoor gekomen via Heemstedenaar Willem de Tello, een bekende sportverslaggever bij de Arbeiderspers. De Tello is tevens raadslid voor de Sociaal Democratische Arbeiders Partij (SDAP), de voorloper van de PvdA. Gertenbach heeft vóór de Tweede Wereldoorlog al drukwerk voor de SDAP verzorgd.

Het verzet moest het in de Tweede Wereldoorlog niet hebben van de Zandvoortse inwoners. Er waren in de jaren 1940-1945 veel NSB’ers actief in de badplaats. Al bij de Provinciale Statenverkiezingen van 1935 stemde bijna een kwart van de bevolking op de Nationaal-Socialistische Beweging van Anton Mussert. En toch is Zandvoort ook de geboorteplaats van één van de dapperste verzetsstrijders: Wim Gertenbach.

De Electrische Drukkerij Gertenbach had Willem van zijn vader overgenomen. Hij drukt met Piet Paap en IJs de Jong Het Parool vanaf nummer 28 op 15 november tot zijn laatste op 24 januari 1942, in totaal zes keer. In de laatste staat onder meer het artikel: ‘Nederlandsche Joden naar concentratiekampen’.

Na hier even stil gestaan, neem ik een tussen pad en wandel ik via het viaduct van de Vrijheidsdreef, Humberpad naar het Bos der Onverzettelijken en de Hoge Vaart, naar het Von Draispad. Deze volg ik tot de brug die ik overga en zo in Waterwijk kom. Hier loop ik kriskras door de straten totdat ik de vraag aan mijzelf stel: Waar wil ik naar toe en heb ik een doel?

Ik loop richting de palingweg en volg de Karperweg. Doordat deze lang is, valt mijn oog op meerdere soorten tuinen met leuke beeldjes. Ik ga rechtsaf naar de Brasemstraat, linksaf de Barbeelstraat in, tussen weg naar het Madisonpad. Dit volgen tot linksaf de Sluftenbrug en rechtsaf de Wijde Blik oplopen. Dat is heerlijk langs het water. Waar ik de vogels hoor en de reiger zijn ontbijtje aan het zoeken is. Op een vlotje staat een auto, ik heb hem vaker gezien, toch vind ik het een leuke blikvanger.

Ik ga daarna rechtsaf de Ijsselmeerbrug over en gelijk linksaf. Langs het water naar Kringloop Rataplan. Ik ben op zoek naar zee dingen voor de Koraal dag. Daar kom ik wat schelpen/schelpjes tegen. Een Schelp met een zeehondje en nog wat kleine dingetjes. Mezelf een lekker bakkie gegeven. Natuurlijk moest ik eventjes berekenen hoe ik naar huis kon gaan, ik heb namelijk teveel meegenomen om terug te wandelen.

Ik geef mezelf advies: Zoek een doel, als je denk dat je rondjes blijft wandelen. Zoek een eindpunt waar je weet dat je ook met een bus weer terug naar het eindpunt kan gaan. Bij elkaar 6 km gewandeld.