Dag 24. Zondag 19 januari. Vandaag stond ik niet zo fit op. Dan kan ik 2 dingen gaan doen.

“Wandelen, wat mijn geest en lichaam rust geeft of dichterbij mezelf zijn.” Het laatste ben ik gaan doen, mijn lichaam heeft ook een herstel dag nodig. Alleen hoe doe je dat?

Net als virtueel lopen naar Rome, ga ik vandaag de route voor morgen, virtueel voorbereiden. Morgen ga Ik namelijk weer een lange route ga maken. Mijn lichaam heeft dus een herstel dag nodig.

Ik ga zitten op mijn bed met mijn ogen dicht. Daar benoem ik welke weg ik morgen ga lopen. Dit kan je doen in jouw hoofd of hardop te zeggen. Daarna zeg je niets. Je ademt in en luistert. Je adem langzaam uit. Je luistert naar jouw ademhaling.

In gedachten ga je aan de wandel. Je kijkt wat je onderweg ziet. Hoe voel jouw wandeling aan? Voelt het fijn? Wat zie je onderweg? Ben je gespannen? Waar voel je deze spanning? Wat kun je doen om deze spanning weg te nemen?

Zo wandel je door tot je jouw weg hebt gelopen. Daarna adem je diep in en langzaam adem je uit. Je luistert naar jouw ademhaling. Langzaam voel je jouw spanning uit jouw lichaam vloeien. Ik doe mijn ogen open.

Mijn virtuele wandeling naar het pad van morgen, heeft mij inspiraties opgedaan. Waardoor ik mijn schetsboek en potloden nodig heb. Zo begin ik met mijn nieuwe dag, die eventjes samen bij elkaar waren gesmolten, met mijn volgende wandeldag.