Dag 32. Maandag 27 januari. Onze dag begint natuurlijk vroeg. Rond 6.15 willen wij ons uitchecken. Plotseling veel herrie, het hotel geeft een brandalarm af. Overal mensen die kijken wat er aan de hand is. Wij wilden net met onze koffer naar beneden lopen. Dus volgden wij de nooduitgang. Alleen hadden wij eventjes een probleem met de nooduitgang. Mensen achter ons raakte in stress. Dus moesten wij weer door het hotel, zoeken naar een andere nooduitgang

Gelukkig hield het alarm op. Beneden hoorde wij dat er een grote vlam was in de keuken. Ik had de dag ervoor, dit ook in de keuken gezien. De rookmelder staat misschien op een rare plaats, of er is iets met het fornuis. Het maakte niet uit, er was bij de mensen stress. Ik snap het wel, een paar dagen ervoor was er in Turkije bij een hotelbrand wat fout was gegaan. Gelukkig was het inmiddels weer alles stil, behalve stress bij de mensen.

Misschien een ongevraagd advies: Mensen opleiden voor deze stress, handboek. – mensen tegelijk kunnen inlichten via bijvoorbeeld intercom, dat het probleem over is. Nu ging men te gelijk bellen, mensen op de gang gingen onrust zaaien. Mensen buiten wisten niet dat ze naar binnen mochten komen. De medewerker die niet meer weet wat hij moest doen. Wij die nu echt weg moesten, hebben het heft in eigen handen genomen met uitchecken.

In het ziekenhuis was ook eventjes verwarring, dus stressen. Gelukkig stelde een dame ons gerust en alles liep voorspoedig. Na de operatie blijf mijn dochter daar nog een nachtje. Bij elkaar 2,5 km gelopen.